วัฒนธรรมฮิปฮอปของจีนเริ่มเมื่อไหร่?

วัฒนธรรมฮิปฮ็อปและร็อปของจีนได้รับการเปลี่ยนแปลงมากกว่า 30 ปี แม้ว่ามันเคยสับสน แต่มันไม่เคยตกสู่ความโสธง

วันนี้เราสามารถทบทวนการพัฒนาวัฒนธรรมฮิปฮอปของจีนได้

ตั้งแต่ช่วงปี 1980 thousands of Chinese youths who have been released from the dark houses have begun to look for all the most advanced elements in the world to create more fun elements for their childhood lacking sunshine and vitaminsในช่วงนั้น วัยรุ่นนักเขียนเริ่มมองหาซาร์ตร์และไฮเดเกอร์ วัยรุ่นนักหนังเรียนรู้เกอดาร์ และทรูฟฟอว์อย่างบ้าคลั่ง สําหรับวัยรุ่นด้านดนตรี โรคและเมทัล เป็นดนตรีที่ตกอยู่ในช่วงนั้น

ในคลื่นใหญ่ของลมตะวันตกนี้ คําว่าและแนวคิดของเพลงแรป ได้แพร่กระจายไปสู่ประเทศจีนอย่างช้าๆชาวรุ่นอวานต์การ์ด และคนรุ่นศิลปะ ได้ฟังเพลงร็อคและเมทัลหนุ่มสาวที่รู้ดีบางคนก็ได้ยินเพลงร็อปอย่างไม่ชัดเจน เพราะรู้ว่านี่เป็นสไตล์จากวัฒนธรรมถนนของชาวแอฟริกันอเมริกัน

อัลบั้มคลาสสิคของรัน-ดีเอ็มซี "Raising Hell" ร็อปแรกของเทพอิฐ

ในคลื่นของความงามอังกฤษที่ยิ่งใหญ่นี้ ชาวจีนเริ่มได้ยินเกี่ยวกับดนตรีแรปและการมีธาตุนี้จะกลายเป็น super coolเพื่อแสดงถึงแนวคิดที่เจ๋งๆ ละครทีวีในประเทศในช่วงนั้น จะเพิ่มร็อปไปกับละครในทวีปใหญ่

ดังนั้นบางส่วนของภาพสกิ๊ตจะเพิ่มสไตล์อิสระเล็ก ๆ น้อย ๆ ซึ่งถูกเรียกว่า "rua" โดยผู้คนในเวลานั้น ดูความเข้าใจของพวกเขาของดนตรีแรปคือการใช้ปากที่จะบอกว่าและก็กดคํากริยา เพื่อแสดงความรู้สึกที่เรียบ.

รัว พู

เบน ชานซี กล่าวใน "ทีมต้นแบบของหมึกแดง" ว่า "แผ่นดินเป็นแม่ และแรงงานนั้นไม่สบายใจ ตราบใดที่เมล็ดพันธุ์ถูกปลูก"

ชาโอ ลิรอง ยังร้องเพลงในเพลง "This Packing" ด้วยว่า "ในฤดูใบไม้ผลิ ตอนดอกไม้ 14 5 5 6 ในเดือนมิถุนายนที่ 6 ตอนดูกูชิว ฉันเล่น 6 หรือ 9 หัวในฤดูใบไม้ผลิ"

เป็นแนวโน้มนี้ที่ Yin Xiangjie และ Xie Dong เปิดตัวอัลบั้มแรปชื่อ "Someone" ในปี 1993 คนดีในอนาคตได้แนะนําอัลบั้มนี้ด้วยความกระตือรือร้นและน้ําตาเขาบอกว่านี่คือต้นกําเนิดของร็อปจีนและเขาได้บอกความหมายมากสําหรับเขา ในแบบครึ่งผอมและครึ่งจริงจัง

ใครสักคน

แต่จริงๆ แล้ว ถ้าปล่อยให้การอวดของรุ่นหลังๆไป คุณฟังอัลบั้มนี้ให้ดีๆ คุณจะพบว่ามันเป็นงานขายตั๋ว จากอัลบั้มนี้ มันยากที่จะเห็นว่าพวกเขามีสไตล์อะไรหรือใครที่ทําให้พวกเขาได้รับผลกระทบบางทีพวกเขาก็อาจเห็นเพลงของรัน-ดีเอ็มซี แต่มากกว่าเพลงป๊อปทั่วไป ที่ถูกบรรจุไว้ในช่วงปี 1990 โดยเฉพาะอย่างยิ่ง มันยังถูกผสมผสานกับเพลงนี้ ซึ่งภายหลังถูกเรียกว่าเพลงคาราโอเกะยุค 90s "Smiley Face" ซึ่งถูกร้องโดยพวกโง่และโสเภณีบางคน

เนื้อหาคือการเปิดเผยความสับสนแบบ Jia Zhixin ในช่วงการเปลี่ยนแปลงของเศรษฐกิจตลาด ปัจจัยหลักคือโลกได้เปลี่ยนแปลง ไม่มีเงินในกระเป๋ายังคงมีเรื่องเพศสัมพันธ์ที่ไม่ค่อยมีเงินจริงๆแล้ว 90% ของเยาวชนในโลกมีปัญหา ทั้งสองอย่างนี้

แต่เมื่ออากาศหายไป พวกเขาก็จะหมดแล้ว พวกเขารู้ด้วยว่า เร็ปไม่มีทางออกในเวลานั้นสั่นบนเชือกตั้งแต่นั้น เขาได้กลายเป็นคนโปรดของป้าๆ ความกระตือรือร้นในการจับมือกับเพื่อน และจริงใจใน CCTV2 ในฐานะคณะกรรมการตัดสินของเทศกาลครอบครัวต่างๆไม่พูดถึงอาชีพฮิปฮอปของเขาไม่มีคําพูด

ในความเป็นจริงแล้ว สําหรับการบอกว่าพ่อเลี้ยงแรปเปอร์ที่แท้จริง ผมชอบที่จะใส่ชื่อนี้บนหัวของ Cui Jianสิ่งสําคัญที่สุดเกี่ยวกับดนตรีคือเนื้อเพลงและสไตล์ก็แค่อาวุธ เขาพบว่า รูปแบบของแรปนี้สามารถแสดงออกได้อย่างเรียบร้อยเขาใช้ปัจจัยร็อปมากมาย และร้องเพลงร็อปด้วยตัวอย่างเช่น "กล่อง" ที่เป็นที่โหดร้ายมากและได้รับการออฟไลน์ในเครือข่ายทั้งหมด และ "เหนือวันที่" การประกอบในช่วงปลายปี 90เพลงที่รุนแรงแบบนี้อาจจะไม่ปรากฏอีกนาน.

ไม่มีใครอยากเป็นแรปเปอร์ใต้ดิน

จนกระทั่งปี 2000 วงแรปที่แท้จริงในจีนเริ่มปรากฏขึ้น ในเวลานั้น ความคิดของแรปไม่ได้เป็น Rua อีกต่อไป แต่เป็นฮิปฮอปที่แท้จริง และความกลัวของผิวดําที่เริ่มต้นไม่ได้อยู่ในใต้ดิน,แต่เป็นการโจมตีทุนที่บันทึกไว้โดยบริษัทเพลง

การเปลี่ยนแปลงทั้งหมดนี้ยังคงเกิดจากการเปลี่ยนแปลงในตลาดและทุน ในปลายศตวรรษ อุตสาหกรรมวัฒนธรรมของปักกิ่งเต็มไปด้วยศตวรรษใหม่.

ในช่วงปลายศตวรรษนี้ บางคนในวงการวัฒนธรรม มีความคัดค้านว่า ดนตรีจีนจะเข้ากับโลกในเร็วๆนี้สไตล์ดนตรีโปรดของเยาวชนในอนาคตจะเป็นพังค์เหมือนที่เพลงปาร์คทรีซอง (Park Tree Song) ร้อง ฟังเพลงใหม่ และตัดผมใหม่ ความหวังของพวกเขาเหมือนคอมมิวนิสต์หลังจากสงครามโลกครั้งแรกและธงสีแดงกําลังจะกวาดล้างตะวันออกตะวันตก.

ตัวแทนของปักกิ่ง ชินเชง - วงดนตรีกางเกงใหม่

เพราะฉะนั้น เจ้าของบริษัทเพลงบางแห่งเชื่อว่า แทนที่จะรอให้วงดนตรีต่างประเทศบุกเข้าจีน เพื่อเอาเงินไป มันดีกว่าที่จะฝึกกลุ่มจีนบริษัทบันทึกเพลงได้ดําเนินการชุดของวงที่ทันสมัยในรูปแบบของการระเบิดเล็ก ๆดังนั้นหลังจากที่พวกเขากลายไปกับพังค์และอิเล็กทรอนิกส์ (ดอกไม้, กางเกงใหม่, ซุปเปอร์มาร์เก็ต, คลื่นของการเปิดตัว, ประวัติศาสตร์เรียกว่าเสียงใหม่ของปักกิ่ง), ตั้งเป้าหมายต่อไปในความกลัวดํา

ดังนั้นในช่วงต้นของทศวรรษที่สอง จิงเวน เรคอร์ดเซ็นต์สองผสมผสานของความกลัวดํารวมกันทั้งสองตัวนี้คือวงร็อปแท้ในแง่ของจีน.

พวกเขามีเสื้อยืดและกางเกงขนาดใหญ่ ตั้งแต่การแสดงอาการถึงไทฟูน ทั้งหมดเป็นฮิปฮอปมืออาชีพ

โดยเฉพาะสําหรับการผสมผสานที่ซ่อนอยู่ จิงเว่น เรคอร์ดส์ ได้ใช้ความพยายามมากในการบรรจุพวกเขา อัลบั้มแรกของพวกเขา "Serving the People" ที่ตีพิมพ์ในปี 2003จากการวางแผนและการจัดจําหน่ายรายการและปกทั้งหมดได้รับการส่งเสริมอย่างมาก บริษัทยังจัดให้พวกเขาเข้าร่วมพิธีมอบรางวัลของเทศกาลและนั่งกับดาราป๊อปของป๊อป

รวมซ่อน

ในตอนนั้น CMCB มีความมั่นใจอย่างยิ่ง ในอัลบั้มแรปอันดับแรก "Kung Fu" ปี 2002 พวกเขาอ้างว่าเป็นวงแรปอันดับหนึ่งของจีน และยุคของพวกเขากําลังจะมาถึงพวกเขากําลังจะรับไฟฮิปฮอปปฏิวัติจีนพวกเขาคิดว่าพวกเขาจะกลายเป็น 2puc ของจีน แต่มันกลายเป็นว่าพวกเขาเป็นเพียง Li Lisan ในยุคของการปฏิวัติครั้งใหญ่ ก่อนการมาถึงของไฟปฏิวัติ

เพลงเก่าๆ ที่แฟนๆเก่าๆ จําได้

เพราะแม้ว่าค่ายเพลงจะจัดให้พวกเขาเป็นวงดนตรีไอดอล ให้พวกเขาเขียนบทและแฟนคลับ แต่ไม่มีตลาดก็ไม่มีตลาดเช่นเดียวกับที่คุณมาถึงยุควิคตอเรีย กับไอโฟน 7แต่คนอื่นจะป่วยเมื่อคุณป่วย

และในช่วงต้นปี 2000 มันเป็นฤดูหนาวของอุตสาหกรรมเพลง ในช่วงนั้น แม้แต่ดนตรีที่นิยมแม้กระทั่งซองเค และกาโอเซียซอง ก็ตกใจเหมือนกันกล่าวว่าอุตสาหกรรมการบันทึกเพลงสิ้นสุดแล้ว ในฐานะของวงดนตรี ไม่มีตลาดสําหรับแรปสถานการณ์ดนตรีแรปในเวลานั้นลดลงอย่างเต็มที่ หลังจากการส่งเสริมตลาดขนาดเล็ก. มีจํานวนมากของการผสมผสานที่มีศักยภาพและความสามารถที่ดี. หลังจากอัลบั้ม, ไม่มีอีก. หนึ่งในสิ่งที่ฉันเสียใจมากที่สุดคือวงดําจากเซี่ยงไฮ้.พวกเขาเปิด "บาร์แรกของฮิปฮอป"มันเหมือนหินตก มันทิ้งร่องรอยไว้ในหัวใจของแฟนเก่าของเรา

ดนตรีแทรป (trap music) เป็นเพลงแรปที่สามารถเข้าใจได้อย่างง่ายดายว่าเป็นการผสมผสานของเพลงแรปและเพลงอิเล็กทรอนิกส์ที่มีรสชาติจิตวิทยา

ไม่มีใครทําให้มันชัดเจนว่า เมื่อร็อปจีนเริ่มเปลี่ยนจากสไตล์ของโรงเรียนเก่า เป็นกับดักปัจจุบันและไม่มีใครได้เรียนรู้มันด้วยใจฉันเชื่อในอนาคต